Sarıyer Mutlu Sonlu Masöz

“Merak ediyorsan, iki ihanet kabahatlaması. Bir de tutuklamaya  direnme ve biyoelektriğin yasa dışı kullanımı. Ah, bir de yasa dışı göçmenlik var fakat dürüst olalım; bence bu biraz aşırıya kaçmak oluyor.” “Tuzsuz lapalardan sonra, güzel bir şeyler yiyecek oldukca hoşuma gider.” Thorne dudaklarını yaladı fakat gözlerini yine Cinder’a çevirdiğinde, kızın Sarıyer Mutlu Sonlu Masöz yüzündeki ifadenin iyice gerginleştiğini gördü. Alnı da ter damlalarıyla kaplanmaya başlamıştı. “Sen iyi misin?” diye sordu, elini uzatarak. “Masaja mı ihtiyacın var?”

Cinder eliyle adamın elini savuşturdu. “Lütfen, “dedi Cinder, eliyle Thorne’u kendinden uzak tutarken. Titrek bir halde, derin bir nefes aldı. Ansızın Cinder’ın görüntüsü, Thorne’un gözleri önünde, manyetik kaldıraçlardan yükselen ısının yol açtığı şeklinde dalgalandı. Thorne sendeleyerek geriledi. Kalbi hızla çarpmaya başladı. Sanki beyni ve sinirleri gıdıklanıyordu. Kız çok… Güzeldi. Hayır, ilahi bir güzelliğe sahipti. Hayır, mükemmeldi.

Tapınma ve adanma düşünceleri zihnini işgal ederken, Thorne’un nabzı deli benzer biçimde atmaya başladı. İçi, kendini ona teslim etme, her dileğini yerine getirme arzusuyla doldu. “Lütfen,” dedi Cinder yeniden, metal eliyle yüzünü saklayarak. Sesinde bir umutsuzluk tınısı vardı ve arkasındaki duvara doğru çöktü. “Lütfen mevzuşmayı kes ve beni… Sadece bırak.”

Sarıyer Mutlu Sonlu Masöz

“Tamam.” Thorne’un aklı karmakarışık olmuştu. Sayborg, hücre arkadaşı, tanrıça. ‘elbet. Sen iyi mi istersen.” Gözleri sulanarak geriledi ve bir uyurgezer edasıyla yatağına geri çöktü. , Scarlet’ın içi öfkeyle yanıp tutuşuyordu. Koltuğun dibinde bulmuş olduğu el ekranı şimdi cebindeydi ve her akşamki rutin işlerini yaparken, sanki polis karakolundan gelen o bildiri, baldırını yakıyordu.

Bir ihtimal o anda en çok da kendine kızgındı. Babaannesinin dosyasının kapatılmış olduğunı öğrendikten bu kadar kısa bir süre sonrasında, bir anlığına bile olsa yakışıklı bir yüz ve adrenalin dolu birkaç dakika içinde aklının başka yerlere gitmesi affedilemezdi. Sokak dövüşçüsüne gösterdiği ilgi yüzünden, kendini hakikaten önemli olan öteki her şeye ihanet etmiş benzer biçimde hissediyordu. Üstelik Roland ve Rieux’daki öteki ikiyüzlü insanlara da ayrıca öfkeliydi. Hepsi babaannesinin deli olduğunu düşünüyordu ve polise de bu yönde ifade vermişlerdi.